ولین مراکزی که ابتدا جهت نگهداری کودکان زیر ۷ سال ایجاد شد، کودکستان ها بودند. در ابتدا وظیفه این گونه موسسات فقط نگهداری کودکان در یک مدت زمانی مشخص بود ولی به تدریج آموزش کودکان و ایجاد انگیزه و تقویت خلاقیت کودکان نیز به عملکردهای آن اضافه شد و به تدریج این عملکردها گسترده تر شد تا این موسسات به مراکز بزرگی با اهداف بزرگتر و مجموعه ی کامل تری از کاربری ها (آموزشی، تفریحی و خدماتی را با هم شامل می گشت؛ تبدیل شدند.
فردریک فوبل آلمانی اولین مراکز نگهداری کودکان را در سال ۱۸۳۷ در بلاکنبرگ آلمان بنا نهاد و از آن زمان کودکستان (باغ کودک) معمول گشت. کودکستان ها در اوایل قرن بیستم بار دیگر دچار تغییرات شدند. تاکید روان شناسان بر اهمیت نخستین سال های کودکی و محروم بودن بسیاری از خانواده ها از فضا و وسایل مناسب برای فعالیت و بازی کودکان خردسال، سبب رونق یافتن کودکستان ها گردید. ظهور مهد کودک ها، از اندیشه های قرن بیستم است. خواهران مک میلان در سال ۱۹۱۰ اولین مراکز نگهداری کودک را در محله فقیر نشین دپت فورد انگلیس تاسیس کردند. آنها نام مهد کودک را به عنوان نامی مناسب برای نوع تازه آموزش و پرورش پیش دبستانی و تحقق اهداف خود پیشنهاد کردند. بعد از آن نیز مراکزی که ایده اولیه آن ها را می توان همین مهد کودک ها به شمار آورد به وجود آمدند که کاربری ها و اهداف بزرگتری نسبت به نگهداری کودکان داشتند مانند: فرهنگسراهای کودکان، خانه کودک، کانون پرورش فکری کودکان و ... به علت ارتباط نزدیک با خانواده و آموزش والدین، که از خصوصیات عمده مهد کودک است پذیرش و جذابیت آن را در کشورهای مختلف بیشتر کرده است.